نقش رابر بندها یا الاستیک ها در درمان ارتودنسی

 بریس ها می توانند به درمان انواع شرایطی کمک کنند که دندان ها و فک را تحت تأثیر قرار می دهند. آنها از فشار برای کمک به حرکت دادن دندان ها و فک شما و قرار دادن آنها در موقعیت های جدید استفاده می کنند. این نیرو توسط یک سیم کمانی اعمال می شود که از میان براکت هایی که به سطح دندان ها متصل شده اند عبور می کند.

اگر بریس دارید، ممکن است در طول درمان به استفاده از رابر بندها نیاز داشته باشید. رابر بندها برای اعمال نیروی اضافی به مناطق خاصی عمل می کنند.

در زیر، کارهایی که رابر بندها انجام می دهند، زمانی که ممکن است نیاز به استفاده از آنها داشته باشید، و موارد دیگر را شرح خواهیم داد.

 

رابر بندها برای بریس ها چه کار می کنند؟

دندان های فک بالا و پایین شما باید در یک راستا قرار گیرند و هنگام بستن بایت به راحتی روی یکدیگر قرار بگیرند. رابر بندها که ممکن است آنها را تحت عنوان الاستیک ها نیز مشاهده کنید، بیشتر با بریس های ثابت استفاده می شوند و برای افزایش نیرویی استفاده می شوند که به ناحیه خاصی از دهان شما وارد می شود. آنها بسته به حرکتی که برای رسیدن به تراز مناسب نیاز دارید، فک شما را به جلو یا عقب می کشند. این به دندان ها کمک می کند تا به موقعیت ایده آل برای زیبایی و عملکرد مطلوب هدایت شوند.

رابر بندها به براکت های بریس های شما متصل می شوند و می توانند با ترکیب های مختلف قرار بگیرند. آنها با استفاده از قلاب های فلزی کوچک روی براکت ها متصل و محکم می شوند. رابر بندها روند حرکت/ صاف کردن را تسریع می کنند و بخشی ضروری از درمان ارتودنسی هستند. اگر می خواهید به موقع (یا احتمالاً زودتر) از شر بریس های خود رها شوید، رابر بندهای ارتودنسی خود را به اندازه مشخص شده استفاده کنید – نه بیشتر، نه کمتر.

 

چندین کار وجود دارند که بندهای لاستیکی برای بریس انجام می دهند. آنها اغلب برای کمک به تنظیم انواع مختلف نامرتبی های فک استفاده می شوند، مانند:

·        اور بایت

·        آندر بایت

·        اپن بایت

·        کراس بایت

همچنین ممکن است با بریس ها برای کمک به تنظیم فاصله بین دندان ها یا تنظیم موقعیت دندان ها، مانند کمک به همراستا کردن دندانی استفاده شود که رو به عقب متمایل شده است.

چه افرادی احتمالاً به استفاده از رابربندها نیاز دارند؟

چندین وضعیت وجود دارند که استفاده از رابر بندهای ارتودنسی در طول درمان ارتودنسی ممکن است به برطرف شدن آنها کمک کند. از جمله:

·        وضعیتی که در آن دندان ها فک بالای بیمار جلو آمده اند.

·        وضعیتی به نام بایت معکوس که در آن دندان های فک بالا به جای آنکه روی دندان های فک پایین قرار بگیرند داخل آنها قرار می گیرند.

·        وضعیتی که در آن فاصله عمودی بین دندان های جلوی دو فک بالا و پایین وجود دارند (اپن بایت قدامی)

·        وضعیتی که در آن فاصله عمودی بین دندان های عقب دو فک بالا و پایین وجود دارد (اپن بایت خلفی)

·        بیمارانی که تحت عمل جراحی فک قرار گرفته اند: بیماران پس از جراحی باید با ارتودنتیست خود در تماس باشند که در مورد پوشیدن و استفاده از الاستیک ها توصیه هایی ارائه می دهد.

برای بیمارانی که تحت درمان معمول ارتودنسی قرار می گیرند، هدف دستیابی به یک بایت ایده ال است که در آن دندان های جلوی فک بالا هنگام بستن بایت 2 تا 3 میلی متر جلوتر از دندان های جلوی فک پایین قرار می گیرند و تقریباً 3/1 همپوشانی عمودی دندان های پیشین فک پایین وجود دارد.

تفاوت بین رابر بندهای ارتودنسی و لیگاچورها

هنگامی که ارتودنتیست به الاستیک های ارتودنسی اشاره می کند، ممکن است در مورد دو نوع مختلف کش ارتودنسی صحبت کند. لیگاچورها الاستیک های کشی هستند که به دور براکت های شما قرار می گیرند و به سیم کمانی کمک می کنند تا در جای خود روی براکت ها باقی بماند. این لیگاچورها در انواع رنگ ها وجود دارند که برای تنوع بخشیدن به لبخند خود می توانید در طول درمان از بین آنها انتخاب کنید. لیگاچورها هیچ نقشی در اعمال فشار یا کشیدن دندان ها در طول درمان ندارند. رابر بندها شکل بزرگ تری از لیگاچورها هستند که برای اعمال فشار به فک برای کمک به رسیدن به تراز مناسب بایت استفاده می شوند. رابر بندها را می توان در چندین طراحی مختلف قرار داد تا نیاز شما به نیروی اتصالی مورد نیاز را برآورده کند.

 

انواع الاستیک ها در بریس ها

انواع رابر بندهای مورد استفاده برای بریس ها متفاوت هستند و می توان آنها را از چند جهت دسته بندی کرد.

 

نیرویی که وارد می کنند

رابر بندها بر اساس میزان نیرویی که می توانند اعمال کنند طبقه بندی می شوند. به طور کلی، سه دسته نیرو وجود دارد:

·        سبک

·        متوسط

·        سنگین

نیرو بر مبنای اونس (oz) یا گرم (g) اندازه گیری می شود. مقدار دقیق نیروی اعمال شده در هر دسته نیرو ممکن است بر اساس سازنده متفاوت باشد.

 

اندازه ای که دارند

رابر بندها در اندازه های مختلف نیز وجود دارند. منظور از اندازه، اندازه قطر آن است، معمولاً به صورت کسری از یک اینچ می باشد. اندازه رابر بندی که استفاده می شود به میزان کشش آن برای کارکرد مؤثر بستگی دارد.

 

موادی که از آن ساخته شده اند

رابر بندها می توانند از دو ماده مختلف ساخته شوند: لاتکس و مواد مصنوعی. اغلب بندهای لاتکس مورد استفاده قرار می گیرند، زیرا تولید آنها بسیار انعطاف پذیر و کم هزینه تر هستند. با این حال، بندهای مصنوعی را می توان برای افرادی استفاده کرد که به لاتکس حساسیت دارند.

برخی تحقیقات نشان می دهند که بندهای لاتکس ممکن است نسبت به بندهای مصنوعی در طول زمان نیروی پایدارتری اعمال کنند. به عنوان مثال، یک مطالعه کوچک در سال 2018، به مقایسه 15 نفر با استفاده از بندهای لاتکس و مصنوعی پرداخت. در یک دوره 24 ساعته، بندهای لاتکس پایدارتر از بندهای مصنوعی بودند.

نحوه استفاده از آنها

رابر بندها را بعلاوه می توان بر اساس دلیل استفاده از آنها طبقه بندی کرد. برخی از کاربردهای متداولی که ممکن است درباره آنها چیزهایی بشنوید عبارتند از:

·        کلاس 1: به صورت افقی قرار گرفته، و براکت ها را روی یکی از فک های شما به یکدیگر متصل می کنند. آنها می توانند برای کمک به بستن فضاهای بین دندان های شما استفاده شوند.

·        کلاس 2: در این حالت، دندان های فک بالا را به دندان های مولر فک پایین متصل می کنند. از آنها می توان برای اصلاح اورجت شدید استفاده کرد، که معمولاً اوربایت نامیده می شود. این حالت به فاصله بین دندان های جلوی فک بالا و فک پایین هنگام بستن بایت گفته می شود.

·        کلاس 3: در این حالت، دندان های فک پایین را به دندان های مولر فک بالا متصل می کنند. از آنها می توان برای اصلاح آندربایت استفاده کرد.

·        عمودی: در این حالت، دندان های فک بالا را به دندان های روبروی آنها در فک پایین متصل می کنند. از آنها می توان برای اصلاح اپن بایت استفاده کرد.

·        ضربدری: دندان های فک بالا و پایین را به یکدیگر متصل می کنند، اغلب از روی دندان های جلوی شما عبور می کنند. آنها برای اصلاح کراس بایت استفاده می شوند.

 

استفاده از رابر بندها از چه زمانی آغاز می شود؟

زمانی که استفاده از رابر بندها با بریس های خود را شروع می کنید به طرح درمان مختص شما بستگی دارد. برای برخی افراد، استفاده از رابر بندها ممکن است پس از چند مرتبه تنظیم آغاز شود. برای برخی دیگر، آنها ممکن است استفاده از آنها در زمانی نزدیک به پایان درمان آغاز شود. رابر بندهای ارتودنسی معمولاً پس از 4 تا 6 ماه استفاده از بریس ها توسط بیماران، وارد روند درمان می شوند.

علاوه بر این، همه افراد به استفاده از رابر بندها با بریس های خود نیاز ندارند. متخصص ارتودنسی به شما اطلاع خواهد داد که آیا رابر بندها بخشی از طرح درمان شما هستند یا خیر.

 

آیا استفاده از رابر بندها ضروری است؟

برای برخی از بیماران، رابر بندهای ارتودنسی بخشی ضروری از فرآیند درمان هستند زیرا نیروهای اتصالی مورد نیاز برای حرکت دادن فک و دندان ها در راستای مناسب را فراهم می کنند. اگر شما آنها را استفاده نکنید، آنها نمی توانند کار خود را انجام دهند، بنابراین مطمئن شوید که در طول درمان به استفاده از آنها، آنطور که به شما دستور داده شده است، پایبند هستید. عدم استفاده از آنها درمان شما را به تأخیر خواهد انداخت و مدت زمان استفاده از بریس ها را طولانی خواهد کرد.

 

رابر بندهای ارتودنسی چه مدت روی بریس های شما باقی می مانند؟

به طور معمول، بندهای الاستیک باید حداقل 10 تا 12 ساعت استفاده شوند، اما برای برخی از بیماران، آنها باید 24 ساعته استفاده شوند و فقط برای غذا خوردن و تمیز کردن/ مراقبت از بریس ها و دندان ها برداشته شوند.

به مرور زمان، رابر بندها خاصیت ارتجاعی خود را از دست می دهند. به این معنا که نیرویی که آنها به دندان ها و فک شما وارد می کنند شروع به کاهش خواهد کرد. به همین دلیل، رابر بندها اغلب در طول روز به چندین مرتبه تعویض نیاز دارند. متخصص ارتودنسی به شما آموزش خواهد داد که چگونه و هر چند وقت یک مرتبه باید رابر بندهای خود را تعویض کنید.

کل مدت زمانی که رابر بندها روی بریس های شما استفاده می شوند به طرح درمان شما بستگی دارد. برخی از افراد ممکن است فقط برای چند هفته به استفاده از رابر بندها نیاز داشته باشند، در حالی که برخی دیگر ممکن است ماه ها از آنها استفاده کنند.

 

آیا می توانید با وجود رابر بندها روی بریس های خود غذا بخورید؟

به طور کلی، بسیاری از افرادی که با بریس های خود رابر بند استفاده می کنند تقریباً به صورت تمام وقت آنها را استفاده می کنند، گرچه برخی ممکن است فقط به استفاده از آنها در شب نیاز داشته باشند.

ممکن است بتوانید رابر بندهای خود را به طور موقت بردارید تا غذا بخورید، بخصوص اگر نحوه قرار گیری آنها غذا خوردن را دشوار می کند. همچنین می توانید رابر بندهای خود را برای مسواک زدن و نخ دندان به طور موقت بردارید.

در مورد اینکه چه زمانی برای برداشتن رابر بندها مناسب است، حتماً با متخصص ارتودنسی خود صحبت کنید.

با رابر بندهای ارتودنسی چه انتظاری باید داشت؟

انتخاب رنگ رابر بندها بخش هیجان انگیزی از روند درمان است. رسیدن به نقطه ای که آماده استفاده از آنها هستید همچنین به این معنا است که به یکی از نقاط عطف مهم درمانی خود رسیده اید. رابر بندهای ارتودنسی، شما را به دستیابی به پاداش لبخند سالم خود بسیار نزدیک تر می کنند! مانند هر چیز جدید، معمولاً از گنجاندن یک مهارت/ عادت جدید در درمان ارتودنسی خود کمی اضطراب خواهید داشت. قبل از اینکه متوجه شوید، در استفاده از آنها حرفه ای خواهید بود و حتی متوجه نمی شوید که آنها برای شما کار می کنند.

 

آیا هیچ عوارض جانبی وجود دارند؟

اگر طرح درمان شما رابر بندها را شامل می شود، برخی از عوارض جانبی وجود دارند که باید از آنها آگاه باشید:

·        ناراحتی: از آنجا که رابر بندها فشار بیشتری به دندان ها و فک شما وارد می کنند، ممکن است در چند روز اول پس از افزودن رابر بندها به روتین درمان، درد فک ها، دهان و دندان ها را تجربه کنید. به استفاده از آنها پایبند باشید، پس از اینکه دهان شما با این ابزار جدید سازگار شد، ناراحتی از بین خواهد رفت. با استفاده از مسکن های بدون نسخه می توان این مشکل را کاهش داد.

·        واکنش آلرژیک: برخی از انواع بندها حاوی لاتکس هستند. به همین دلیل، ممکن است یک واکنش آلرژیک را تجربه کنید. بندهای مصنوعی در دسترس هستند، بنابراین اگر به لاتکس حساسیت دارید، حتماً به ارتودنتیست خود اطلاع دهید.

·        پاره شدن: رابر بندها به طور بالقوه می توانند در حین استفاده از آنها پاره شوند.

 

خطرات ارتودنسی توسط خود بیمار

ممکن است به صورت آنلاین اطلاعاتی در مورد انجام درمان ارتودنسی توسط خود بیمار مشاهده کرده باشید. انجام این کار می تواند شامل استفاده از رابر بندها روی دندان های شما با هدف صاف و همراستا کردن دندان ها یا بستن فاصله های بین آنها باشد.

مهم است که به خاطر داشته باشید که درمان ارتودنسی فقط باید تحت نظارت یک متخصص ارتودنسی انجام شود. تلاش برای استفاده از رابر بندها توسط خود بیمار می تواند به دندان ها و لثه های بیمار آسیب جدی وارد کند.

این موضوع توسط یک مطالعه موردی در سال 2016 و یک مطالعه موردی در سال 2012 نشان داده شده است که در آن استفاده از رابر بندها بدون نظارت متخصص ارتودنسی به ترتیب منجر به از دست دادن دندان و جراحی دهان شد.

 

مراقبت از دندان ها هنگام استفاده از بریس ها با رابر بندها

اگر بریس و رابر بند دارید، مهم است که به مراقبت درست از آنها ادامه دهید. این مراقبت ها عبارتند از:

·        دنبال کردن دستورالعمل های ارتودنتیست: همیشه طبق دستور ارتودنتیست خود رابر بندها را روی بریس های خود نصب کنید. این می تواند کمک کند تا اطمینان حاصل شود که درمان شما طبق برنامه پیش خواهد رفت.

·        هرگز آنها را دو برابر نکنید: برخی از بیماران در مورد قدرت رابر بندها بیش از حد هیجان زده می شوند و به اشتباه فکر می کنند که با دو برابر کردن بندهای خود می توانند دندان های خود را سریع تر حرکت دهند و زمان درمان را کوتاه تر کنند. دو برابر کردن رابر بندها می تواند فشار زیادی وارد کند. نیروی بیش از حد و خیلی سریع می تواند به ریشه های دندان ها آسیب وارد کند و در واقع مدت زمان لازم برای حرکت دندان های شما را طولانی کند. رابر بندهای ارتودنسی خود را طبق دستوری که به شما داده شده است استفاده کنید تا بدون هیچ مشکلی پیش بروید.

·        همواره تعدادی رابر بند اضافی در دسترس داشته باشید: رابر بندها باید به دفعات تعویض شوند. همچنین امکان پاره شدن آنها وجود دارد. به همین دلیل، برنامه ریزی کنید که تعدادی اضافی از آنها را همیشه با خود داشته باشید.

·        مسواک زدن بعد از هر وعده غذایی: غذا ممکن است کنار بریس های شما گیر کند و منجر به ایجاد پلاک شود. مسواک زدن به آرامی با یک مسواک نرم بعد از هر وعده غذایی می تواند به حذف مواد غذایی که گیر کرده اند کمک کند.

·        نخ دندان کشیدن: نخ دندان کشیدن به زدودن ذرات غذایی کمک می کند که بین دندان های شما گیر کرده اند و دسترسی به آنها با مسواک زدن سخت تر است. ارتودنتیست شما می تواند ابزار مخصوصی برای عبور نخ دندان به شما بدهد تا در نخ دندان کشیدن با بریس ها به شما کمک کند.

·        اجتناب از خوردن برخی غذاها: غذاهای چسبناک، سفت یا ترد همگی می توانند به براکت های شما آسیب برسانند.

 

اگر الاستیک ها خارج شوند چه باید کرد؟

این امکان وجود دارد که رابر بندها خارج شوند یا پاره شوند. خوشبختانه، می توانید بدون مراجعه به متخصص ارتودنسی آنها را تعویض کنید.

اگر رابر بند کنده یا پاره شد، آن را با یک کش جدید جایگزین کنید. مهم است که این کار را در اسرع وقت انجام دهید تا مطمئن شوید که درمان ارتودنسی شما طبق برنامه پیش خواهد رفت.

یک نکته خوب این است که همیشه یک بسته رابر بند همراه خود داشته باشید. به این ترتیب، در صورت شل شدن یا پاره شدن یک رابر بند، می توانید به سرعت آن را تعویض کنید.

 

نکته: اگر از رابر بندها (به صورت مورب بین دندان های دو فک بالا و پایین) استفاده می کنید و احساس می کنید به نتیجه نزدیک شده اید، استفاده از الاستیک خود را متوقف کنید یا آن را کاهش دهید، با متخصص ارتودنسی خود تماس بگیرید. اگر در مورد هر یک از این توصیه ها مطمئن نیستید، می توانید به سادگی استفاده از رابر بندهای خود را متوقف کنید. درمان شما ممکن است یک وقفه کوتاه داشته باشد اما بر نتیجه نهایی تاثیری نخواهد داشت.

 

 

جایگزین های بریس های با الاستیک ها

در برخی موارد، ممکن است رابر بندها بخشی از درمان ارتودنسی شما نباشند. ابزار دیگری نیز وجود دارند که ارتودنتیست شما ممکن است به جای رابر بند از آنها استفاده کند.

هنگام بحث در مورد جایگزین های رابر بندها، مهم است که به خاطر داشته باشید که طرح درمان هر فرد متفاوت و مختص او است. اینکه آیا ارتودنتیست شما از رابر بندها استفاده می کند، به نیازهای خاص شما بستگی خواهد داشت.

بیایید چند جایگزین را با کمی جزئیات بیشتر بررسی کنیم.

پاورچین ها

سیم کمانی بریس های شما با استفاده از گره های فلزی یا بندهای الاستیک کوچک به براکت ها محکم شده است. به آنها لیگاچور گفته می شود. به طور معمول، شما روی هر براکت یک لیگاچور دارید.

پاورچین ها حلقه های الاستیکی هستند که به یکدیگر متصل هستند. به منظور اعمال نیروی اضافی به ناحیه خاصی از دهان، می توان از آنها به جای لیگاچورهای تکی استفاده کرد.

پاورچین اغلب برای کاربردهایی مانند تنظیم فاصله بین دندان ها، بستن فاصله بین دندان ها بعد از کشیدن دندان و اصلاح زاویه دندان ها استفاده می شود.

 

هدگیر

اگر بریس های سنتی نیروی کافی اعمال نکنند، ممکن است ارتودنتیست شما از هدگیر استفاده کند. هدگیر از خارج دهان شما نیرو وارد می کند.

با هدگیر، سیم ها به بندهای فلزی متصل می شوند که در اطراف دندان های عقب شما (دندان های مولر) قرار دارند. این سیم ها در امتداد کنار صورت شما قرار دارند و با بند یا نواری که در پشت سر شما قرار دارد محکم می شوند.

در هر زمان ممکن است لازم باشد چندین ساعت از هدگیر استفاده کنید. به همین دلیل، ارتودنتیست شما ممکن است توصیه کند که آن را شب ها استفاده کنید.

ابزارهای تکیه گاه موقت (TADs) و وسایل دیگر

در این روش، پیچ های ریزی به نام ایمپلنت مستقیماً درون استخوان فک شما قرار می گیرند. این پیچ ها به تکیه دادن بریس های شما کمک می کنند و فشار بیشتری را به یک ناحیه خاص وارد می کنند. هنگامی که درمان ارتودنسی شما به پایان رسید، پیچ ها برداشته می شوند. متخصصین ارتودنسی می توانند از فنر یا پاور چین الاستیک از پیچ استفاده کنند تا حرکتی مشابه رابر بند ایجاد کنند.

سایر وسایلی که به طور دائم به فک متصل می شوند عبارتند از:

·        فنر فورسز FORSUS

·        پاور اسکوپ PowerScope

·        هربست Herbst

·        فنر

 

سخن پایانی

رابر بندها که الاستیک نیز نامیده می شوند، برای اعمال نیروی اضافی به نواحی خاصی از دهان شما، همراه با بریس ها استفاده می شوند. آنها اغلب برای اصلاح فک کج استفاده می شوند، اما می توانند برای سایر کاربردها نیز استفاده شوند.

رابر بندها متنوع هستند و در اندازه ها، دسته های نیرویی و مواد مختلف تولید می شوند. همچنین بسته به طرح درمان شما، آنها می توانند به شکل های مختلف قرار داده شوند.

همه افرادی که از بریس ها استفاده می کنند به رابر بند نیاز نخواهند داشت. در واقع، چندین جایگزین وجود دارند که ممکن است مورد استفاده قرار گیرند.

اگر به استفاده از رابر بندها برای بریس های خود نیاز دارید، حتماً دستورالعمل های ارتودنتیست خود در مورد نحوه استفاده از آنها را به دقت دنبال کنید. انجام این کار می تواند به شما کمک کند که طرح شما طبق برنامه پیش برود.